See more of Adwentyści Dnia Siódmego - Warszawa Centrum on Facebook. Adwentyści Łódź-Górna. Religious Organization. Wyższa Szkoła Teologiczno-Humanistyczna.
Adwentyści dnia siódmego a chrześcijanie Większość ludzi uważa, że wszystkie protestanckie kościoły są takie same, ale tak naprawdę nie są. Jedną szczególną grupę, która różni się od innych organizacji chrześcijańskich, jest Adwentystów Dnia Siódmego lub SDA. Zasadniczo ich nauki są zakorzenione w dziełach Jezusa, o których mowa w Biblii, która jest taka sama dla wszystkich grup chrześcijańskich, ale mają odmienne przekonania i praktyki. Najbardziej rażące rozbieżności między adwentystami Dnia Siódmego a innymi kościołami chrześcijańskimi to dzień, w którym oddają cześć. Katolicy i inne sekty chrześcijańskie używają niedzieli jako dnia wspólnoty, podczas gdy członkowie SDA wolą ją trzymać w soboty. Wierzą, że jest to dzień szabatu lub czas, kiedy Bóg odpoczął po stworzeniu świata i wszystkich żywych stworzeń. Inne grupy chrześcijańskie używają Biblii jako jedynego odniesienia do swoich nauk i praktyk, które różnią się od członków SDA, którzy studiują również prace jednej z ich założycielek, Ellen G. White. Praktyka ta utorowała drogę innym organizacjom religijnym, by oznaczyć je jako kult, który chętnie zaprzeczają. Kulty są grupami religijnymi, ale zamiast oddawać cześć boskiej Istocie, koncentrują się na wierzeniach i naukach ich przywódcy, skutecznie ustanawiając go jako swojego własnego zbawiciela. SDA także powołują się na swoje korzenie jako zasadniczą różnicę między nimi a większością kościołów chrześcijańskich. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie grupy chrześcijańskie są uważane za należące do ruchu protestanckiego, który został po raz pierwszy ustanowiony przez Martina Luthera, który dążył do uniezależnienia się od Kościoła katolickiego. To zrodziło wiele grup takich jak: luteranie, metodyści i prezbiterianie, i wielu innych. W gruncie rzeczy kościoły protestanckie pochodziły z katolicyzmu, ale SDA wyrosły z protestanckich wierzeń. Istnieją również poważne różnice w przekonaniach SDA i innych chrześcijan ". Członkowie SDA nie wierzą w pogląd, że dusza ludzka może żyć wiecznie wbrew temu, co głosili chrześcijanie. Inaczej postrzegają koncepcję zbawienia niż inni chrześcijanie. Dla nich życie człowieka jest oceniane przez Boga, kiedy on wciąż żyje, co jest w bezpośrednim przeciwieństwie do tego, co większość nauk chrześcijańskich mówi, że Bóg będzie sądził wejście do bram Nieba. Praktyki członków SDA różnią się także od innych chrześcijan. Podczas gdy chrześcijanie zniechęcają członków do posiadania wad, takich jak picie i palenie tytoniu, pozwalają im jednak. Z drugiej strony, dla SDA jest to niedopuszczalne. Członkowie SDA również nie mogą jeść czerwonego mięsa, ponieważ mogłoby to zbezcześcić duszę. Chrześcijanie mogą jeść tyle, ile chcą, o ile nie jest to zbyteczne. Ubrania do kultu to także duża różnica między członkami SDA a chrześcijanami. Podczas gdy obie grupy zniechęcają członków do noszenia nieodpowiednich strojów podczas nabożeństw, SDA są bardziej rygorystyczne w zakresie wprowadzania kodów ubioru, takich jak długie sukienki dla kobiet i spodnie dla mężczyzn. Ale pomimo różnicy w wierzeniach i praktykach, zarówno SDA, jak i religia chrześcijańska opowiadają się za wielbieniem Boga przez Jezusa i życiem bez grzechu. Streszczenie: 1. SDA czczą w soboty, podczas gdy chrześcijanie zwykle posługują w niedziele. 2. SDA używają także dzieł Ellen White jako odniesień poza Biblią, podczas gdy chrześcijanie opierają wszystkie swoje nauki ze Świętej Księgi. 3. Religia chrześcijańska pochodziła z Kościoła katolickiego, podczas gdy SDA rodziły się z wierzeń protestanckich. 4. SDA nie wierzą w nieśmiertelność duszy, podczas gdy chrześcijanie to robią. 5. SDA uważają, że ludzie są osądzani, kiedy jeszcze żyją, podczas gdy chrześcijanie myślą, że dzieje się to po śmierci. 6. SDA nie pozwalają członkom na picie alkoholu, palenie tytoniu lub spożywanie czerwonego mięsa. Chrześcijanie mają swobodę spożywania tego, co lubią, a czasami piją lub palą. SDA mają również bardziej surowe kody ubioru w porównaniu z chrześcijanami.
Co to jest adwentyzm dnia siódmego i w co wierzą adwentyści dnia siódmego? Jaka jest różnica pomiędzy sektą a kultem? Co to jest pluralizm religijny? Co to jest szamanizm? Co to jest spirytyzm? Co to jest uniwersalizm unitariański? Co mówi Biblia na temat Voodoo? Jak chrześcijanin powinien postrzegać Voodoo?
Adwentyzm jest religią, posiadającą konkretne prawdy wiary. Przedstawia on całemu światu swoją własną koncepcję interpretacji proroctw zwłaszcza z księgi Daniela oraz Apokalipsy świętego Jana. Na zewnątrz wszystko w adwentyzmie jest poukładane i dopięte na ostatni guzik. A co w środku? Mało kto, nawet sami adwentyści dnia siódmego nie chcą tam zaglądać. Ja również, jako adwentysta dnia siódmego, przez niecałe dziesięć lat poznawania i głoszenia poselstwa adwentystycznego chciałem wierzyć, że jest on wyznaniem, które nie ma sobie równych i że jest to - jak sam mówi o sobie - Boża resztka. J 14,5-6 Rzekł do niego Tomasz: - Panie, nie wiemy, dokąd idziesz; jakże możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: - Ja jestem DROGA i PRAWDA i ŻYWOT; nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie. Mój pierwszy kontakt z adwentyzmem rozpoczął się od przeczytania artykułu z internetu na temat ważności siódmego dnia tygodnia (soboty, szabatu) z biblijnego Dekalogu. Zafascynowany tym odkryciem postanowiłem zgłębić temat. W internecie natrafiłem na kolejne artykuły promujące doktryny adwentystyczne, które - jak napisałem powyżej - na pierwszy rzut oka wyglądały bardzo logicznie i przekonująco do tego stopnia, że im uwierzyłem i utożsamiłem się z nimi. Oczywiście większości z tych kwestii, jak interpretacji proroctw, nie sprawdzałem z różnych względów. Interesowały mnie całkiem inne rzeczy, jak zgłębianie poselstwa ewangelii oraz typologia Starego Testamentu. Mówiłem sobie - pewnie przyjdzie taki czas, że kiedyś przysiądę do tych wszystkich proroctw i je rzetelnie punkt po punkcie zgłębię. Tak też było. Księgę Daniela zgłębiałem wiele razy jedynie w oparciu o materiały adwentystyczne, o których twierdziłem, że przecież nie mogą się mylić. Sama adwentystyczna prorokini (Ellen Gould White) je zatwierdziła oraz tak wiele mądrych głów pochylało się nad tymi wszystkimi interpretacjami, że nie ma tu mowy o jakiejkolwiek pomyłce. Wszystkimi siłami, wykorzystując czas i środki, jakie miałem od Boga, głosiłem, gdzie tylko mogłem, adwentystyczne poselstwo, pobudzając współbraci do aktywniejszego życia duchowego. Nie znosiłem hipokryzji i ją obnażałem. Zajmując się przez ten okres internetową ewangelizacją, poznałem wielu wspaniałych ludzi (część z nich to także aktualni adwentyści dnia siódmego). Dziękuję Bogu za te wszystkie rozmowy i wymiany myśli z ludźmi, którzy prywatnie pisali do mnie, pytając o różne kwestie. W tym samym czasie zgłębiałem naukę języka angielskiego, który z kolei pozwolił mi na naukę klasycznej greki, hebrajskiego oraz łaciny. Znając język angielski można w internecie zdobyć wiele darmowych pozycji do nauki obcych języków. To tak nawiasem mówiąc. Greka i hebrajski pomagają w jeszcze lepszym zrozumieniu przekazu Słowa Bożego. Gdy poczułem się już na siłach, by z modlitwą przestudiować księgę Daniela (zwłaszcza rozdział ósmy ? kluczowy dla adwentyzmu) zarówno w języku hebrajskim jak i greckim, aby jeszcze bardziej umocnić się w wyznawanej przeze mnie dotychczasowej interpretacji proroctw, odkryłem, ku mojemu zaskoczeniu, że kilka kwestii akcentowanych przez adwentyzm w ósmym rozdziale księgi Daniela nie ma pokrycia w tekście hebrajskim, a nawet greckim. Pomyślałem, że pewnie moja znajomość tych języków jest chyba jeszcze niewystarczająca. Odłożyłem więc studium księgi Daniela na bok, ale cały czas miałem taki wewnętrzny nacisk (znacie to pewnie ze swojego doświadczenia, gdy nagle z niewiadomych przyczyn macie nieodparte przekonanie do zrobienia czegoś), aby wreszcie sumiennie przestudiować wszystkie okresy prorocze z księgi Daniela (1260, 1290 oraz 1335 lat). Poddałem się temu wewnętrznemu głosowi i usiadłem do analizowania faktów. Zacząłem od daty 538r. która daje początek ? według adwentyzmu ? supremacji papieskiej. I tu spotkało mnie kolejne rozczarowanie, ponieważ adwentystyczne argumenty prezentowane na rzecz daty 538r. nie miały potwierdzenia w historii. Postanowiłem się temu jeszcze bardziej przyjrzeć. Zacząłem zgłębiać historię wczesnego kościoła chrześcijańskiego przez pryzmat publikacji różnych autorów. Moja biblioteczka domowa powiększała się z każdym tygodniem o nową pozycję historyczną. Sięgałem nie tylko po polskie opracowania, które omawiały okres VI wieku po Chrystusie, ale korzystałem także z zagranicznych, które również w najmniejszym stopniu nie potwierdziły tego, co adwentyzm upatruje w dacie 538. Zacząłem jeszcze bardziej wołać do Boga w modlitwie, pytając: "O co w tym wszystkim chodzi?" Rozpocząłem spisywanie swoich przemyśleń, podając liczne odnośniki do różnych książek wielu autorów, na dowód braku poparcia ze strony nauki i historii dla interpretacji adwentystycznej. Nie wiedziałem wtedy, że do podobnych wniosków dochodziło wielu ludzi na przestrzeni całego XX wieku. Dowiedziałem się o tym całkiem niedawno. Niektóre swoje przemyślenia publikuję tu na tej stronie internetowej ? Proszę, aby każdy z Was dołożył starań i przebadał gruntownie to, w co wierzy (Dz 17,11). Nie pragnę, aby ktoś mi wierzył na słowo. Pragnę, by każdy stał mocno na fundamencie Słowa Bożego. To doświadczenie, w jakim znajduję się od ostatnich kilku miesięcy, jeszcze bardziej umocniło moją więź z Bogiem. Wymusiło ono na mnie szukanie ratunku jedynie u samego Boga. Tylko On może dać odpowiedź na pytanie, gdzie leży prawda i co się za nią kryje. Miałem przecież wiele pytań, np. jak liczyć te wszystkie okresy prorocze. Odkąd? Dokąd? Co z małym rogiem? Kim jest antychryst? Itd. Nie chciałem polegać na ludzkich interpretacjach, więc z tymi pytaniami udałem się w modlitwie przed tron Boga. Doświadczenie to upewniło mnie także w tym, że poznawanie Boga (J 17,3), Jego woli, Jego Słowa jest progresywne. Wcześniej tego nie rozumiałem tak do końca, ponieważ miałem wszystkie prawdy wiary podane na adwentystycznej tacy. Nie musiałem wtedy pytać Boga o to, co znaczy okres 1260 lub 1290 lat. Wystarczyło otworzyć komentarz biblijny KADS, aby zapoznać się z daną kwestią. Każdy z nas jednak musi samemu studiować Biblię, o czym mówi nawet jedna pieśń adwentystyczna o numerze 77:1. Badaj swą Biblię, badaj ją często, szukaj w niej Prawdy dzień i noc, Ona nad grzechem da ci zwycięstwo, wleje ci w serce łaski moc! Ref.: Więc Biblię swą badaj usilnie, niech słowa jej w twych uszach brzmią! Chciej prawdy jej stosować pilnie i w sercu twym niech zawsze tkwią. 2. Badaj swą Biblię, w niej znajdziesz skarby, których szukałeś długo już, Skarby zbawienia dla twojej duszy, leczy ty Mu w zamian serce Badaj swą Biblię, badaj ją pilnie, ona sił Ducha doda ci, Dusze zbłąkane wzywaj usilnie, aby do Zbawcy swego szły! Adam Gołębiewski info@ « poprzednia następna »
Jak czytamy w Biblii, indywidualni członkowie Kościoła otrzymują dary Ducha Świętego, dzięki którym mogą służyć innym ludziom w prowadzeniu ich do zbawienia. A co z CAŁYM Kościołem? Z jakich darów
Adwentyści Dnia Siódmego, najliczniejsza wspólnota adwentystów, której początki sięgają 1845. Nazwa Adwentyści Dnia Siódmego została przyjęta w 1860 w Battle Creek w Michigan, a wspólnota ta została oficjalnie utworzona w 1863 (wtedy ruch łączył 125 kościołów i gromadził 3,5 tys. wyznawców). Założycielami i głównymi postaciami tego ruchu byli: małżeństwo J. White (1821-81) i Ellen G. White (1827-1915), H. Edson (1806-82) i J. Bates (1792-1872). Podstawę jego doktryny stanowiły pisma White (1827-1915), utrwalające jej wizje uznane za przejaw charyzmatu profetycznego. W rozwoju ruchu główną rolę odegrały pisma: The Advent Review and Sabbath Herald (Adventist Review; Paris, Maine 1850), Youth’s Instructor (Rochester, New York 1852) i Signs of the Times (Oakland, California 1874). Pierwsze wydawnictwo adwentystów zaczęło działać w Battle Creek w 1855, a od 1861 przyjęło nazwę Seveth-day Adventist Publishing Association. Adwentyści Dnia Siódmego za jedyne źródło objawienia uważają Biblię, świętują sobotę, wierzą w Trójcę Św. Nie uznają nieśmiertelności duszy oraz istnienia piekła i czyśćca. Głoszą wskrzeszenie sprawiedliwych przy powtórnym przyjściu Jezusa Chrystusa (mają je zapowiedzieć "znaki czasu"), wspólne z Nim 1000-letnie królowanie w niebie, poprzedzające Sąd Ostateczny, w wyniku którego zmartwychwstali niesprawiedliwi i szatani zostaną unicestwieni przez ogień, a odnowiona Ziemia stanie się ojczyzną zbawionych. Praktykują chrzest przez zanurzenie, Wieczerzę Pańską pod 2 postaciami i tzw. obrzęd pokory - umywanie nóg; rangę obrzędu nadają też małżeństwu, namaszczeniu chorych, pogrzebom. Zalecają dążenie do doskonałości moralnej i troskę o zdrowie, czemu służy zakaz używania alkoholu, tytoniu, narkotyków. Od 1864 w Europie. Wtedy to pastor Michał Belina-Czechowski przebywając kolejno we Włoszech, Szwajcarii, Rumunii, na Węgrzech głosił idee adwentyzmu. Wspólnoty adwentystów działały od 1875 w Niemczech, 1876 we Francji, 1877 w Danii, 1878 w Norwegii, 1880 we Szwecji, 1882 w Rosji, 1886 na Ukrainie, 1888 w Polsce, 1891 w Macedonii, 1892 w Finlandii, 1895 w Belgii, 1898 w Irlandii, Holandii i Bułgarii. Na innych kontynentach - od 1879 w Afryce, 1894 w Ameryce Południowej, od 1885 w Australii. Obecnie wspólnota ta działa w 209 krajach świata, zrzeszając ponad 8 mln wyznawców. Powiązane hasła
Zbory. Pełna lista zborów (parafii) Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP, wraz z informacjami o tych, które prowadzą własne witryny internetowe. Choć lista zawiera aktualne dane, prosimy o kontakt z administratorem strony, celem jej ewentualnego uzupełnienia. Dotyczy to przede wszystkim zmiany lokalizacji lub wygaśnięcia grup
Ten artykuł od 2014-01 wymaga zweryfikowania podanych podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu. Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch ReformacyjnySeventh Day Adventist Reform Movement Klasyfikacja systematyczna wyznania Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Adwentyzm └ Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ustrój kościelny Prezbiterianizm Prądy teologiczne Adwentyzm Nurty pobożnościowe Milleryzm Siedziba Roanoke, Wirginia Zwierzchnik• tytuł zwierzchnika Eli TenorioPrezydent Generalnej Konferencji Organ ustawodawczy Generalna Konferencja Zasięg geograficzny ponad 130 krajów świata[1] Historia Utworzono• wydzielono z 1925GothaKościół Adwentystów Dnia Siódmego Dane statystyczne (2019) Wierni ok. 42 000[1] (w Polsce 35[2]) Strona internetowa Postacie William Miller Joshua V. Himes Josiah Litch George Storrs Ellen G. White James S. White Joseph Bates John Nevins Andrews Uriah Smith John Harvey Kellogg Richards Ludwig Richard Conradi Andreasen Le Roy Froom Samuele Bacchiocchi Mark Finley Ted Wilson Polska Wyższa Szkoła Teologiczno-Humanistyczna Wyższa Podkowiańska Szkoła Medyczna Wydawnictwo „Znaki Czasu” Ośrodek Radiowo-Telewizyjny „Głos Nadziei” Korespondencyjna Szkoła Biblijna pokażdyskusjaedytujKościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny, tzw. adwentyści reformowani, (ang. Seventh Day Adventist Reform Movement, w skrócie SDARM) – międzynarodowa organizacja religijna licząca w 2019 około 45 tysięcy wiernych w ponad 130 krajach świata[1], z czego w Polsce 35 osób i 6 duchownych w 1 zborze[2]. Władze Kościoła znajdują się w Roanoke, w Wirginii, Stany Zjednoczone. Działalnością ogólnoświatową zarządza Generalna Konferencja. Oficjalnie został zorganizowany w roku 1925, choć jako ruch istnieje od roku 1914. Jest chrześcijańskim Kościołem protestanckim o charakterze adwentystycznym. Jest całkowicie niezależny od innych Kościołów, w tym także od Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Powstanie i historia Geneza Historia Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny sięga 1914 roku, kiedy nastąpiła mobilizacja wojska w Niemczech i Adwentyści musieli ustosunkować się do zaistniałej sytuacji (tzw. Wielki Kryzys, tj. I wojna światowa). Przewodniczący Zjednoczenia Wschodnioniemieckiego Schuberth wraz z kolegium zatwierdzili, że wezwani do wojska Adwentyści winni służyć armii (również z bronią w ręku) i uczestniczyć w sobotę w obronie swego kraju. Choć stanowisko władz kościoła było w tej sprawie jednoznaczne, mała grupa wiernych nie podporządkowała się temu postanowieniu uważając je za sprzeczne z Bożym prawem (2 Mojż. 20, 8-10. 13) i zasadą miłości nieprzyjaciół (Mat. 5, 44), a także przedwojennym stanowiskiem Kościoła w tej kwestii[3]. Odmawiający służenia w armii członkowie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego ostatecznie zostali wykluczeni z Kościoła. Z tej przyczyny wykluczono ponad 2000 członków Kościoła z Niemiec[4]. Również w innych krajów Europy istniały niewielkie grupy, które odmówiły służby wojskowej. Po zakończeniu wojny, próby pojednania między wykluczonymi a Kościołem, mające miejsce w latach 1920 i 1922 zakończyły się niepowodzeniem. Z tego względu w dniach 14–20 lipca 1925 r. podczas pierwszej sesji Generalnej Konferencji w Gocie (Niemcy) Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny został oficjalnie zorganizowany jako odrębna organizacja religijna. Podczas II wojny światowej Kościół Adwentystów Dnia Siódmego postąpił podobnie, jak w przypadku pierwszej[5]. Zatwierdziło to ostatecznie i nieodwołalnie rozłam z 1914 r. i brak możliwości pojednania między Kościołem Adwentystów Dnia Siódmego a Ruchem Reformacyjnym. Dlatego też w roku 1949 Generalna Konferencja Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny po czasie delegalizacji wojennej została ponownie zarejestrowana jako korporacja. Generalna Konferencja miała pierwotnie swoją siedzibę w Isernhagen, Niemcy, następnie w Bazylei, Szwajcaria. Po II wojnie światowej władze przeniesiono do Sacramento, Kalifornia, USA. Obecnie znajdują się w Roanoke, Wirginia, USA. Adwentyści reformowani a prześladowania hitlerowskie Członkowie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny byli szczególnym obiektem prześladowań hitlerowskich. Wynikało to z „odmawiania wszelkiej służby wojskowej, nieużywania niemieckiego pozdrowienia, niewspierania narodowosocjalistycznych instytucji, takich jak: NSV, RLB, WHM, nastawienia międzynarodowego, nieuznawania żadnej ojczyzny i nazywania ludzi braćmi”[6]. Wielu Adwentystów Reformowanych zostało zamordowanych w okrutny sposób, np.: „Brata Ślachetkę rozebrano i związanego rzucono na dziedziniec, pewien gestapowiec skacząc deptał mu klatkę piersiową, aż została ona zmiażdżona i wówczas śmierć uwolniła brata Szlachetkę od tych strasznych tortur”[7]. Już 29 kwietnia 1936 r. zdelegalizowana została działalność Kościoła na podstawie dokumentu Pruskiej Tajnej Policji Państwowej: „Na podstawie § 1 VO prezydenta Rzeszy dla ochrony narodu i państwa z dn. ( I S. 83) na obszarze całego państwa zostaje rozwiązana i zakazana sekta «Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny». Mienie zostaje skonfiskowane. Działanie wbrew temu zarządzeniu, będzie karane na podstawie § 4 VO z dn. r. Powód: «Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny» pod płaszczykiem działalności religijnej realizuje cele, które są sprzeczne ze światopoglądem socjalizmu narodowego. Zwolennicy tej sekty odmawiają udziału w służbie wojskowej i nie chcą stosować Niemieckiego pozdrowienia”[8]. Adwentyści Reformowani nie stosowali się do tego zarządzenia, nadal realizując swoje cele, czego przykładem jest pastor Johann Hanselmann, przewodniczący Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny na Niemcy wschodnie, który został aresztowany i zamordowany w obozie Sachsenhausen w 1942 r. Jako powód podano: „Oskarżony objeżdżał wymieniony rejon – Saksonię, Brandenburgię, Pomorze, Śląsk i Prusy Wschodnie swoim samochodem i szukał zwolenników tej sekty, miał godziny biblijne i podawał Wieczerzę Pańską...”[9]. Akt oskarżenia do drugiego procesu w Halle brzmiał: „Oskarżony był wcześniej kaznodzieją sekty «Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny», która na całym obszarze Rzeszy została rozwiązana i zakazana przez rozporządzenie zastępcy szefa Tajnej Państwowej Policji z dn. r. Sekta ta, posiadająca swoją siedzibę w Isernhagen, odłamała się w 1914 r. od dużego Zboru Adwentystów, ponieważ Adwentyści udzielając swoim zwolennikom zezwolenia na wykonywanie służby wojskowej, odstępują od swoich zasad. Reformatorzy byli zdania, że Adwentyści nie powinni swoim członkom udzielać takiego zezwolenia. Przeciwności te między Adwentystami a Reformatorami zaostrzyły się jeszcze bardziej po narodowym powstaniu. Podczas gdy zwolennicy Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego stanęli całkowicie po stronie narodowosocjalistycznej władzy, zastosowali się do niemieckiego pozdrowienia, posyłali swoje dzieci do narodowosocjalistycznych organizacji i wykonywali służbę wojskową, zwolennicy Ruchu Reformacyjnego trzymali się niewzruszenie swoich starych zasad. Pod płaszczykiem ruchu religijnego zmierzają do celów sprzecznych ze światopoglądem socjalizmu narodowego… Reformatorzy reprezentują stanowisko, że rozkazowi mogą podporządkować się jedynie wtedy, jeżeli nie jest on sprzeczny z zasadami Biblii, ponieważ oni więcej muszą słuchać Boga niż ludzi.”[10]. Nauka i działalność Kościoła Bóg i człowiek Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny wierzy w Boga w Trzech Osobach – Ojca, Syna i Ducha Świętego (1J 5,7; Mt 28,19), który stworzył świat w ciągu sześciu literalnych dni (Rdz 1). Człowiek miał od początku wolną wolę. Pierwsza para ludzka zgrzeszyła za namową szatana – upadłego anioła (Iz 14,12), straciła nieśmiertelność i potrzebuje zbawienia. Zbawienie Zbawienie uważane jest za dar łaski Bożej udzielany człowiekowi niezależnie od uczynków, a przez wiarę w pojednawczą śmierć Jezusa Chrystusa za grzechy świata. Do zbawienia konieczna jest pokuta, posłuszeństwo i odrodzenie z Ducha Świętego, na mocy śmierci Jezusa Chrystusa – który będąc odwiecznym Bogiem, przyszedł na Ziemię w ludzkiej, upadłej naturze i żył życiem doskonałym, nigdy nie grzesząc. Odrzuca się predestynację, doktrynę Raz zbawiony, na zawsze zbawiony oraz Tajemnicze Pochwycenie ludu Bożego przed plagami. Ruch Reformacyjny wierzy, że od momentu zaistnienia grzechu we wszechświecie, trwa wielki bój pomiędzy Bogiem, a szatanem, w który zaangażowane są wszystkie istoty. Powtórne przyjście Chrystusa Zgodnie z nazwą Kościół kładzie nacisk na dwie istotne doktryny. Pierwsza z nich to wiara w bliski powrót Jezusa Chrystusa na ziemię, który zakończy obecną epokę zła zmartwychwstaniem sprawiedliwych i zabraniem ich do nieba na tysiąc lat, w celu przeprowadzenia sądu. Po Millenium nastąpi trzecie przyjście Chrystusa na Ziemię, Sąd ostateczny i zamieszkanie zbawionych na Ziemi. Sabat (dzień sobotni) Druga istotna nauka to Szabat jako dzień święty zgodnie z IV przykazaniem biblijnego dekalogu (Wj. 20,8). Sobotnie święto uznaje się za nieprzemijający w czasie dzień odpocznienia (Hebr. 4,9). Wyznawcy w każdą sobotę uczestniczą w nabożeństwach, składających się z dwóch części: studium Biblii przeprowadzanego na podstawie międzynarodowego kwartalnika pt. Sobotnie Lekcje Biblijne oraz Kazania Słowa Bożego; powstrzymują się w tym dniu od pracy zarobkowej, rozmów na tematy świeckie oraz obowiązków całego tygodnia, skupiając uwagę na Bogu. Obrzędy Kościoła Kościół uznaje trzy obrzędy: chrzest przyjmowany w wieku świadomym przez całkowite zanurzenie w wodzie, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, obrzęd pokory – umywanie nóg, oraz społeczność chleba i wina podczas Wieczerzy Pańskiej. Reforma zdrowia i ubioru, działalność społeczna Wyznawcy Kościoła prowadzą zdrowy tryb życia całkowicie powstrzymując się od tytoniu, alkoholu, narkotyków, herbaty, kawy. Wszystkich członków obowiązuje dieta wegetariańska. Kościół czynnie popiera i propaguje wegetarianizm na całym świecie ( poprzez wydawanie literatury oraz w swoich placówkach). Członkowie są zobowiązani do godnego prezentowania Chrystusa przez właściwe ubieranie się i odrzucenie biżuterii (Iz. 3; 1Tym 2,9-10). Ruch Reformacyjny posiada w różnych krajach własne szkoły, uczelnie, sanatoria, szpitale i domy wydawnicze. Pismo Święte Podstawą wszelkiej nauki i praktyki jest jedynie Pismo Święte (39 ksiąg Starego Testamentu i 27 ksiąg Nowego Testamentu). Kościół odrzuca wszystkie apokryfy i księgi deuterokanoniczne pod względem kanonicznym, nie podważając jednak zawartych w nich faktów potwierdzonych przez historię. Sąd śledczy Kościół uważa, że po okresie „2300 wieczorów i poranków” (Dn 8,14) kończących się w roku 1844, żyjemy w okresie pierwszej fazy sądu Bożego (sądu śledczego) oraz pieczętowania „stu czterdziestu czterech tysięcy” (Obj. 7). Kościół swoje posłannictwo widzi w głoszeniu światu orędzia trzech aniołów (Obj. 14) mówiącego o nadejściu godziny sądu Bożego, powszechnym odstępstwie w religiach, sfałszowaniu dekalogu i rychłym powrocie Chrystusa na Ziemię w chwale. Świątynia w niebie i pośrednictwo Chrystusa Ruch Reformacyjny wierzy, że w niebie znajduje się świątynia wyglądająca tak samo, jak ta na Ziemi za czasów Mojżesza (Hebr 8, Uważa się, że została wzniesiona przez samego Boga i jest miejscem, w którym obecnie znajduje się Jezus Chrystus pełniąc urząd arcykapłana i jedynego pośrednika między Bogiem a ludźmi aż do zakończenia czasu łaski. Małżeństwo Małżeństwo uważane jest za świętą instytucję ustanowioną przez Boga w Edenie. Odrzuca się możliwość ponownego zawarcia ślubu, aż do śmierci jednego z małżonków. Dary Ducha Świętego i Duch Proroctwa Kościół wierzy w aktualność darów Ducha Świętego. Ellen G. White uznaje się za prorokinię Bożą w czasie końca, która ma wzmocnić i pokrzepić lud Boży, dając mu natchnione świadectwa od Boga. Jej pisma stanowią natchniony komentarz do Biblii, jako do jedynej podstawy wiary, który pomaga ustrzec się przed błędną interpretacją Słowa Bożego. Tradycja apostolska Kościół odrzuca autorytet tradycji, a więc także zwierzchnictwo papieża, modlitwy do świętych, chrzest niemowląt, spowiedź, kult obrazów, świętych, relikwii i Maryi, krucyfiksy, transsubstancjację, odpusty, msze święte, nieśmiertelność duszy, modlitwy za zmarłych, ludzkich kapłanów, sakramenty, niepokalane poczęcie Maryi Panny, wieczne męki piekielne, czyściec, świętość niedzieli (zamiast tego święci się sabat), Sukcesję apostolską, i inne nie wynikające z Biblii nauki i zwyczaje. Odrzuca się również istnienie świętych miejsc (świątynie, sanktuaria, katedry), świętej kasty (księża, papieże) oraz świętych rytuałów. Przepisy Żydowskie Uważa się, że Jezus Chrystus zniósł ważność Mojżeszowego Prawa Ceremonialnego, które regulowało kwestie służby kapłanów w świątyni, obrzezania i świąt żydowskich, wypełniając je na sobie. Nie naruszył jednak ważności Prawa Moralnego – Dziesięciu Przykazań. Pacyfizm i polityka Z uwagi na to, że Kościół w całości akceptuje Dekalog, istotną sprawą staje się pacyfizm. Wyznawcy Ruchu Reformacyjnego nie uczestniczą w działaniach wojennych, czego dowód dali podczas obu wojen światowych, gdy większość chrześcijan służyła w armii, oni byli prześladowani i mordowani za odmowę przelania krwi wroga. Do dzisiaj Kościół stoi na stanowisku, iż nie należy mieszać się w sprawy militarne i polityczne. Ta zasada miłości bliźniego i uznanie życia za wartość najwyższą wyróżnia Ruch Reformacyjny spośród innych wyznań protestanckich i adwentystycznych. Publikacja Kościoła pt. Pamiętnik „Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci” jest zebraniem dowodów świadczących o wierności adwentystów reformowanych wobec zasad wiary podczas prześladowań hitlerowskich, za co spotkały ich tortury i śmierć. Stosunek do objawień Ellen White Szesnasta zasada wiary Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny naucza: Zgodnie z obietnicą Bożą z Dziejów Apostolskich 2:17-21, dar proroctwa został przywrócony Kościołowi w ostatnich dniach, nie jako środek zastępczy dla Biblii, ani dodatek do niej, lecz jako przewodnik i jako znak wyróżniający ostatek ludu Bożego. Natchnione pisma zwracają naszą uwagę na zasady biblijne jako regułę wiary i praktyki, oraz pomagają nam ustrzec się przed błędną interpretacją Słowa Księga Mojżeszowa 12:6; Druga Księga Kronik 20:20; Przypowieści Salomona 29:18; Księga Ozeasza 12:13; Księga Amosa 3:7; List do Efezjan 4:8-11; Pierwszy list do Tesaloniczan 5: Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny traktuje dzieła Ellen G. White jako natchnione przekazy od Boga do jego ludu. Jest sprawą dyskusyjną, czy nie wyklucza to wyższości Biblii, choć sam Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny twierdzi, iż Biblię traktuje jako jedyną nieomylną zasadę wiary i praktyki (akceptując w pełni protestancką zasadę Sola scriptura), zaś pisma Ellen G. White jako wyłącznie „pomagające ustrzec się przed błędną interpretacją Słowa Bożego”[12]. Zgodnie z przesłaniem książek Ellen G. White, wszyscy Adwentyści Reformowani są wegetarianami, pacyfistami, nie są członkami związków zawodowych, kobiety nie noszą spodni itp. Jednak wszelkie rady Ellen G. White do których stosuje się Ruch Reformacyjny, nie zaprzeczają Pismu Świętemu, lecz decydują, jak mają się zachować członkowie w przypadku spraw nieporuszanych w Biblii ze względu na odmienną kulturę i czasy. Pismo Święte uznane jest za najwyższy i ostateczny autorytet. Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny uznaje, że sam Bóg, a nie Ellen G. White, jest właściwym autorem jej książek, co potwierdza słowami samej Ellen G. White: „Nie piszę nic, co wyrażałoby po prostu moje własne idee. One są tym, co Bóg odsłonił przede mną w widzeniu – to drogocenne promienie światła spływające od Tronu”[13]. „We wszystkich Twoich przekazach mów jako ta, do której przemówił Pan. On jest Twoim autorytetem”[14]. „Ludzie mogą układać plany jeden za drugim, a wróg będzie usiłował odciągnąć dusze od Prawdy, ale wszyscy, którzy wierzą, że Pan mówił przez siostrę White i dał jej poselstwo, będą zabezpieczeni przed zwiedzeniami, które przyjdą w tych ostatnich dniach”[15]. Zdaniem Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny przywrócenie daru prorokowania Kościołowi w czasie końca było przepowiedziane w Biblii. Oficjalne publikacje Kościoła Książki Fundamentalne Nauki Chrześcijańskie Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch ReformacyjnyAutor: Doktrynalne Konsylium Generalnej Konferencji Tytuł oryginału: Fundamental Christian Doctrines of the Seventh Day Adventist Reform MovementOficjalna deklaracja wiary opracowana przez Generalną Konferencję. Zawiera ona 25 zasad wiary wraz z obszernym komentarzem i cytatami biblijnymi. Jest to rozszerzona i uzupełniona wersja zasad wiary przyjętych przez Kościół podczas sesji Generalnej Konferencji w roku 1925 w Gocie. Historia Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch ReformacyjnyAutor: A. Balbach Tytuł oryginału: History of the Seventh Day Adventist Reform MovementObszerne dzieło ukazujące okoliczności powstania i rozwoju Ruchu Reformacyjnego na całym świecie. Pierwsze rozdziały skupiają się wokół Generalnej Konferencji w Minneapolis, w stanie Minnesota, w roku 1888, odstępstwie w roku 1914 i wczesnym doświadczeniom reformatorów. Kolejne opisują postęp dzieła na skale ogólnoświatową, zorganizowanie się w roku 1925 oraz historię Kościoła w wielu krajach. Śpiewnik ReformacyjnyAutor: Komitet Muzyczny Generalnej Konferencji Tytuł oryginału: Reformation HymnalOficjalny śpiewnik Kościoła, zawierający 700 pieśni. Zawarte w nim pieśni to zarówno tradycyjne pieśni adwentystyczne, jak też pieśni innych wyznań. Wśród autorów i kompozytorów pieśni w nim zawartych, najsławniejsi to Fanny J. Crosby, William J. Kirkpatrick, Franklin E. Belden, Marcin Luter, czy Charles Wesley. Śpiewnik ten dostępny jest wielu wersjach językowych. Nie bój się mała trzódkoAutor: White Tytuł oryginału: Fear Not, Little FlockJest to chrystocentryczny materiał zawierający tekst Biblijny na każdy dzień roku opatrzony komentarzem Ellen G. White. Stosuje się go do prowadzenia porannego rozmyślania nad Słowem Bożym. Pieczętowanie Ludu BożegoAutor: Sas Tytuł oryginału: Sealing of God's PeoplePublikacja prezentuje kwestię klasy opieczętowanych oraz samego pieczętowania z punktu widzenia Biblii, pierwszych adwentystów, stanowiska Ellen G. White oraz materiałów zawartych w Seventh-Day Adventist Encyclopedia. Autor był prezydentem Generalnej Konferencji w latach 1995 do 2003. Czasopisma Generalna Konferencja publikuje trzy kwartalniki: Reformation Herald (Zwiastun Reformacyjny), Sabbath Bible Lessons (Sobotnie Lekcje Biblijne), jako podręcznik do prowadzenia Szkoły Sobotniej, oraz Youth Messenger – czasopismo dla młodzieży. Są one następnie tłumaczone i wydawane w różnych językach. Dialog ekumeniczny Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny w pełni popiera wolność religijną i prawo do niej każdego człowieka. Członkowie są zobowiązani do poszanowania wszystkich ludzi bez względu na wyznanie czy narodowość. Kościół jednak nie jest i nie był nigdy członkiem organizacji międzywyznaniowych ani ekumenicznych. Nie popiera także w żaden sposób dialogu ekumenicznego, co różni go od innych wyznań adwentystycznych. Kościół w Polsce Działalność W Polsce Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny reprezentowany jest głównie na Śląsku (zbór w Katowicach), choć członkowie znajdują się również na Pomorzu, Lubelszczyźnie, Podkarpaciu czy w Polsce centralnej. Kościół dysponuje domem modlitwy znajdującym się w Rudzie Śląskiej. Prowadzi nabożeństwa i odczyty w różnych częściach Polski, wydaje literaturę religijną, z czego co kwartał Sobotnie Lekcje Biblijne oraz co rok Odczyty na tydzień modlitwy. Prowadzi działalność dobroczynną i zdrowotną. Czynnie propaguje wegetarianizm. Popiera ochronę środowiska. Kwestie prawne Ruch Reformacyjny jest od roku 1990 wpisany do Rejestru Kościołów i Związków Wyznaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji RP pod nr 48, z początku pod źle przetłumaczoną nazwą „Społeczność Adwentystów Dnia Siódmego Poruszenie Reformacyjne”, a obecnie „Adwentyści Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny”, co jest poprawnym tłumaczeniem oryginalnej nazwy wspólnoty: „Seventh Day Adventist Reform Movement”. Jest społecznością działającą legalnie na terenie całej Polski. Przewodniczącym Zjednoczenia Polskiego jest Paweł Zając. Ciekawostki Nazwy Kościoła w wybranych językach: Seventh Day Adventist Reform Movement (język angielski) Adventistoj de la Sepa Tago – Reformacia Movado (esperanto) Adventistes du Septieme Jour Mouvement des Reformes (język francuski) Iglesia Adventista del Séptimo Día Movimiento de Reforma (język hiszpański) Zevende Dags Adventisten Reformatie Beweging (język niderlandzki) Gemeinschaft der Siebenten Tags Adventisten Reformationsbewegung (język niemiecki) Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny (język polski) Igreja Adventista do Sétimo Dia Movimento de Reforma język portugalski Церковь Адвентистов Седьмого Дня Реформационного Движения (język rosyjski) Biserica Adventistă de Ziua a Şaptea – Miscarea de Reforma (język rumuński) Reformni Pokret Adventista Sedmog Dana (język serbski) Hetednap Adventista Reformmozgalom (język węgierski) Avventisti del Settimo Giorno Movimento di Riforma (język włoski) Dane teleadresowe Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny w Rzeczypospolitej Polskiej ul. Piłsudskiego 149 41-707 Ruda Śląska Zobacz też Generalna Konferencja Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Kościół Reformowany Adwentystów Dnia Siódmego Milleryzm Przypisy ↑ a b c Unique dialogue between Sabbatarian Adventists explores shared values and distinctive beliefs. [dostęp 2021-01-24]. ↑ a b Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2020, s. 199, ISSN 1506-0632. ↑ White, Testimonies for the Church, tom I, s. 361 ↑ Crisis in Germany (ang.). [dostęp 2018-01-08]. ↑ Pamiętnik „Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci” ↑ zob. Pamiętnik „Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci”, s. 16 ↑ Follow Their Faith, s. 27 ↑ Follow Their Faith, s. 21 ↑ Pamiętnik „Nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci”, s. 15 ↑ Follow Their Faith, s. 23 ↑ Zasady Wiary Ogólnoświatowego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny, Roanoke, 2001 ↑ Zasady Wiary Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny, opracowane przez Doktrynalne Konsylium Generalnej Konferencji ↑ White, Testimonies for the Church, tom V, s. 67 ↑ White, Letter 186/1902 ↑ White, Selected Messages, tom III, s. 83, 84. Linki zewnętrzne Generalna Konferencja Kościoła Departament Zdrowia Generalnej Konferencji Kościoła Departament Ewangelizacji Generalnej Konferencji Kościoła Centrum Edukacyjne Kościoła w Brazylii Restauracja Wegetariańska prowadzona przez Kościół Szkoła im. Izaaka Newtona prowadzona przez Kościół Klinika Naturalistyczna prowadzona przez Kościół Materiały w języku polskim Kościół w Australii Kościół w Północnej Brazylii Kościół w Południowej Brazylii Kościół w Kanadzie Kościół w Serbii Kościół w Niemczech Kościół we Włoszech Kościół w Mołdawii Kościół w Rumunii Kościół w Południowowschodnich Stanach Zjednoczonych Kościół w Północnozachodnich Stanach Zjednoczonych Kościół na Filipinach Kościół na Węgrzech Kościół w Holandii Kościół na UkrainiepdeWspólnoty sabatariańskie
Braterstwo wyłoniło się z Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w roku 1976. Stanowisko Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, otwarcie potępiające praktyki homoseksualne jako grzech oraz popierające praktykę wyłączania praktykujących homoseksualnych adwentystów ze zborów, stało się przyczyną zawiązania Międzynarodowego Braterstwa Adwentystów Dnia Siódmego.
Adwentyści Dnia Siódmego to kościół chrześcijański, odłam protestantyzmu, który powstał w dziewiętnastym wieku. Jego powstanie wiąże się z postacią Williama Millera, amerykańskiego farmera, pastora baptystycznego i byłego kapitana Armii Stanów Zjednoczonych. Miller żyjący w dziewiętnastym wieku (w latach 1831-1844) głosił rychłe, powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na ziemię. Uważał, że w Biblii ta data jest zapisana lecz ukryta. Na podstawie badań Pisma Świętego a dokładnie Księgi Daniela wyznaczył datę powtórnego przyjścia Zbawiciela na ziemię, na rok 1843. Ruch ten ze względu na fakt, że jego przedstawiciel wywodził się z USA powstał na terenie Stanów Zjednoczonych w 1831 roku. Od samego początku nazywany był ruchem drugiego adwentu lub przebudzeniem adwentowym z racji tego, iż towarzyszyło mu przekonanie o powtórnym przyjściu Chrystusa. Szybko liczba zwolenników tego ruchu przekroczyła sto tysięcy. Wielu z nich sprzedało swój majątek i porzuciło pracę oddając się pokucie, studiowaniu oraz głoszeniu Ewangelii. 22 października 1844 roku i tuż po tej danie nastąpiło „wielkie rozczarowanie” gdyż zapowiadany Mesjasz nie przyszedł. Cześć wierzących uznała to za błąd w obliczeniach, część dopatrywała się w tej dacie innego znaczenia a jeszcze inni próbowali odkryć inną datę przyjścia Chrystusa na ziemię. Do odrodzenia się ruchu Millera w znaczniej mierze przyczyniła się Ellen White żona jednego z pastorów, która była uważana za postać niezwykle charyzmatyczną, obdarzoną darem prorokowania. Wielu zwolenników milleryzmu odeszło, ale większość z tych co została nadal zagłębiła się w kartach Biblii poszukując przyczyn rozczarowania. Tym sposobem doszli do wniosku, że rok 1844 nie jest rokiem zejścia Mesjasza na ziemię ale rozpoczęciem przez niego specjalnej misji na rzecz tych, którzy idą Jego śladem. Polega ona na przejściu Jezusa Chrystusa do najświętszej niebiańskiej świątyni i ostateczne wybawienie wszystkich zbawionych z grzechów, jeszcze zanim przyjdzie na świat. Ta niebiańska świątynia jest odpowiednikiem byłej, ziemskiej. Świat dla Adwentystów Dnia Siódmego to miejsce gdzie toczy się walka pomiędzy Bogiem a szatanem, w którą włączeni są wszyscy ludzie. Akceptują wszystkie protestanckie zasady biblijne, takie jak prawo łaski, jedynie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa. Sobotę uważają za ostatni, siódmy dzień tygodnia, to ich dzień święty, biblijny sabat. Nie czczą obrazów, figur i świętych. Sprawują Wieczerzę Pańską, chrzest dorosłych i obrzęd umycia nóg jako symbol pokory i służby. Nieśmiertelni będą tylko zbawieni po ponownym przyjściu Zbawiciela na ziemię, wszyscy pozostali nie posiadają duszy nieśmiertelnej. Jako jedyna, wiara ta uznaje istnienie niebieskiej świątyni, gdzie arcykapłanem jest Jezus Chrystus. Adwentyści obchodzą sabat, dla nich dniem świętym, wolnym od pracy, przeznaczonym przez Boga na odpoczynek jest sobota. Swoje przekonanie opierają na Ewangelii według św. Marka, gdzie zapisane jest „to szabat jest ustanowiony dla człowieka”, są to słowa samego Jezusa Chrystusa, który osobiście potwierdza twierdzenie Boga, że człowiekowi należy się jeden dzień wolny od pracy w tygodniu, ponieważ w siódmym dniu (w sobotę) sam Bóg po stworzeniu świata odpoczywał. Odnotowano, że długość życia przeciętnego Adwentysty mieszkającego w stanie Kalifornia jest znacznie wyższe niż pozostałych Amerykan, średnio jest to o jedenaście lat więcej. Zapewne ma to związek z dietą. Adwentyści bowiem nie jedzą mięsa. Podobne zakazy dotyczą alkoholu, narkotyków czy papierosów. Natomiast dużą wagę przykłada się do spożywania chleba, gdyż nawet w Biblii często występuje jako podstawowy składnik pokarmów. Zaleca się także zdrową żywność, owoce i warzywa, które zwierają znaczną ilość antyoksydantów. Szczególnie polecanymi owocami są banany i awokado. O ile picie mocnej herbaty jest nie wskazane o tyle dopuszcza się możliwość spożywania herbaty zielonej, która pozytywnie wpływa na układ pokarmowy i ma działanie bakteriobójcze. Z bardzo zdrowych przypraw Adwentyści wymieniają cynamon. Podobno regularne jego spożycie obniża poziom cukru i cholesterolu w organizmie. Kościół Adwentystów powstał w pierwszej połowie dziewiętnastego wieku w Ameryce Północnej i tam do dziś ma najwięcej swoich wyznawców. Do Europy dotarł dopiero w dwudziestym wieku za sprawą polskiego pastora Michała Belina-Czechowskiego, byłego katolickiego księdza, który zaszczepił tą wiarę najpierw w Austrii a później rozlała się ona na pozostałe kraje europejskie. Na świecie Kościół Adwentystów ma około dwadzieścia trzy miliony wiernych. W Polsce związek wyznaniowy ten został zalegalizowany w 1946 roku, choć dużo wcześniej, dzięki Czechowskiemu zaczął swoją działalność. Obecnie obejmuje on trzy Diecezje, Południową, której siedzibą jest Kraków, Zachodnią z siedzibą w Poznaniu i Wschodnią z siedzibą w Warszawie. Wszystkie trzy obejmują obszar całego naszego kraju. W skład każdej z nich wchodzi kilka parafii (zborów). Diecezja jest kierowana przez Radę Diecezji i jej Zarząd.
Adwentyści nie wypełniają pierwszej zasady - Tylko Pismo. Mają pozabiblijne źródło w postaci książek prorokini Ellen Gould White. Poza tym mają parę innych nauk, które nie mają oparcia w Biblii. Ale o tym możesz poczytać na tym forum, np. w temacie Adwentyści.
Autor Wiadomość Dołączył(a): Cz cze 21, 2007 10:58Posty: 468 Kamyczek;) napisał(a):Ale popatrz ile jest katolików a ile protestantów... Po za tym ludzie płaca dziesiecine bo to jest dogmat ich wiary i udowodnia Ci to w bibli a nie płaca po to żeby utrzymać jakiegos pastora żeby miał co jeść i pić i gdzie mieszkać... Po za tym u protestantów nikt nie słyszy tekstów typu "Nie dopuszcze pani syna do komuni bo pani nie daje na tace"... Jeśli protestantów jest mało, to pastor nie ma przy nich wiele do roboty i może normalnie tyrać. _________________Smok Eustachy So lis 03, 2007 12:45 Piotr1 Dołączył(a): Cz paź 26, 2006 11:06Posty: 1316 Co może pastor, a czego nie, - z tym sobie każdy zbór doskonale da rade, i nie musisz koniecznie Smoku go w tym wyreczać. Jezeli katolików mało - tym czy ksiadz ma "normalnie tyrać" czy "normalnie sie obijać" bedzie zajmował sie jego biskup, a nie miejscowi protestanci, bez wzgledu na to czy liczni czy szczatkowi. Zajmijmi sie swoimi duchownymi, a nie sąsiadów. N lis 04, 2007 19:25 plepik Dołączył(a): Pt lis 02, 2007 9:05Posty: 12 Jeszcze tylko kilka konkretnych zdań o Kościele Adwentystów Dnia Siódmego. 1. Adwentyści stoją na stanowisku trynitaryzmu, czyli wiary w Trójcę Świętą (podobnie jak katolicy). 2. Wierzą, że Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (Biblia) jest natchnionym Słowem Bożym (podobnie jak katolicy, z tą różnicą, że pism deutrokanonicznych nie traktują jako natchnione). Nie jest również prawdą, że pisma E. White są traktowane na równi z Biblią, choć autorka ta cieszy się wśród ADS wielkim autorytetem. 3. Uznają chrzest przez zanurzenie (tak jak ochrzczony był Jezus), inaczej niż w KK, ale podobnie jak katolicy w imię Trójcy Św. 4. Wyznają wiarę w powtórne przyjście Jezusa (podobnie jak katolicy). 5. Wierzą, że zmarli do czasu powtórnego przyjścia Chrystusa, pozostają w stanie nieświadomości (snu), (tu jest znacząca rozbieżność z nauką KK). Nie wierzą dlatego w piekło i czyściec. 6. Brak jest również oddawania czci świętym, obrazom i relikwiom. 7. Święcą siódmy dzień tygodnia, czyli sobotę (biblijny sabat). Nie podejmują w tym dniu pracy, chyba, że wiąże się ona z pomocą innym. 8. Kaplice ADS są traktowane jako "domy modlitwy", nie są to świątynie. 9. Praktykują obchodzenie "Wieczerzy Pańskiej" pod dwiema postaciami i umywania nóg. 10. Unikają alkoholu i używek, stosują zasady żywienia zawarte w ST, tj. nie jedzą np. wieprzowiny. Nie jest też prawdą, że wymaga się tam diety wegetariańskiej, choć wielu to właśnie wegetarianie. 11. ADS nie przypisują sobie wyłączności na zbawienie. Wyznają zasadę, że Bóg ma swoich w każdym kościele. 12. Zarządzanie kościołem jest na zasadzie demokratycznej. Starszymi zboru to zazwyczaj osoba świecka, a decyzje (np. przyjęcie lub wykluczenie ze zboru, sprawy finansowe) podejmuje rada zboru. Ogólnie są to bardzo otwarci i mili chrześcijanie. Oczywiście tak jak w całym społeczeństwie zdarzają się wśród tej społeczności różni ludzie. Piszę o tym, bo ostatnio naczytałem się różnych głupot na ich temat rozpowszechnianych w internecie (np. że jest to sekta posługująca się psychomanipulacją w celu omamienia innych). Podobny tekst powinno się chyba też napisać o Kościele Zielonoświątkowym, bo również często atakowany jest poprzez oszczerstwa. N lis 11, 2007 18:04 Anonim (konto usunięte) Kwestia Chrztu jak nie ma chyba znaczenia wazne ze dana osoba przyjmuje chrzest w imię BOga Ojca , Jezusa Chrystusa i Ducha św czyli Trójcy ... ja nie moge pojąc jednego skoro Luter miał racje to skąd taka mozaika u protestantów ? dlaczego wewnatrz sie skłócili ? coraz to nowsze słysze nazwy zborów ( nie wiem czy dobrze to okreslilem) Jest tyle odmian że nie da sie wymienić tego ... Kościół Katolicki i Prawosławny prawie sie nie róznią ...podział nastapił bardziej ze względów politycznych ... N lis 11, 2007 20:52 plepik Dołączył(a): Pt lis 02, 2007 9:05Posty: 12 Reformacja ( jak sama nazwa wskazuje ) nie miała na celu dokonania rozłamu w KK. Luter jak wiecie był zakonnikiem i chciał dokonać zmian, które - jego zdaniem - były niezbędne w kościele do którego należał. Polecam film "Luther", każdemu kto chciałby się dowiedzieć jak to się zaczęło. W swojej ( powiedzmy naiwności ) liczył na poparcie przywódców kościoła. Sądzę też, że liczył na stopniowy proces powrotu do korzeni chrześcijaństwa, a nawet nie myślał o rewolucji, jaką rozpętał swoimi tezami. Gdyby wtedy Watykan nie potępił jego pism i przyznał potrzebę reformy, to prawdopodobnie nie doszłoby do rozłamu. Ale to już tylko moje prywatne gdybanie. Oczywiście potem wśród protestantów nastąpiły również różnice zdań. Różnice dotyczyły sposobu dochodzenia do zapomnianych przez lata prawd biblijnych i na różne prawdy kładli nacisk. Powiedzieć trzeba też szczerze, że reformacja została wykorzystana przez wielu do własnych celów. Tam też działo się sporo zła i wypaczeń chrześcijaństwa. Ilu ludzi, tyle zdań, dlatego protestanci rozeszli się w wielu kierunkach. N lis 11, 2007 22:23 Leszek, Jan Dołączył(a): N sie 01, 2004 6:57Posty: 2427 Plepik: Cytuj:3. Uznają chrzest przez zanurzenie (tak jak ochrzczony był Jezus), inaczej niż w KK, ale podobnie jak katolicy w imię Trójcy Św. Jezus Chrystus nie przyjął od Jana chrztu sakramentalnego. Nie wolno utożsamiać chrztu Janowego z chrztem sakramentalnym. Pn lis 12, 2007 6:02 plepik Dołączył(a): Pt lis 02, 2007 9:05Posty: 12 W swojej wypowiedzi na temat ADS, niczego nie utożsamiałem. Napisałem tylko, że: - chrzest tam odbywa się inaczej niż w KK, bo przez zanurzenie, - a podobnie jak w KK - w imię Ojca i Syna i Ducha Św. Leszku, Janie, jeśli mój tekst jest niezrozumiały, to postaram się na przyszłość pisać jaśniej. Pn lis 12, 2007 11:00 Piotr1 Dołączył(a): Cz paź 26, 2006 11:06Posty: 1316 plepik napisał(a):- chrzest tam odbywa się inaczej niż w KK, bo przez zanurzenie,.W Krk - przynajmniej teoretycznie - też chrzczą przez zanurzenie, z dopuszczoną ewentualnością (która jak zwykle w Krk staje się normą) polaniarytuał Chrztu napisał(a):22. Wolno używać zarówno formy zanurzenia, która dokładniej oznacza uczestnictwo w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa, jak i formy polania. Pn lis 12, 2007 12:04 godunow Dołączył(a): So gru 27, 2003 22:40Posty: 1707 Cytuj: Jezus Chrystus nie przyjął od Jana chrztu sakramentalnego. Nie wolno utożsamiać chrztu Janowego z chrztem sakramentalnym. Powiadasz ,że Chrystus o tym nie wiedział.. Zapomniał sobie o chrzcie niby sakramentalnym...?? Toż to czysta herezja co piszesz!!! Od samego początku chrześcijaństwa mowa jest o jednym chrzcie np. wyznania wiary Wierzę w jeden chrzest i to taki jaki przyjął Jezus..!!! Pn lis 12, 2007 12:17 Anonim (konto usunięte) a co za róznica czy poleją czy zanurzą ...ważne jest chyba że w imię Ojca, Syna i Ducha ŚW Pn lis 12, 2007 13:05 Piotr1 Dołączył(a): Cz paź 26, 2006 11:06Posty: 1316 Zależy dla kogo. Dla ewangelikalnych (ale także wielu prawosławnych) ważne jest nie tylko to, żeby ochrzcić wodą w imię Trójcy, ale także aby ochrzcić przez zanurzenie. Dla protestantów i katolików chrzest jest dopuszczalny zarówno przez polanie jak i zanurzenie. W starym KPK katolicy dopuszczali też chrzest "przez pokropienie". Wśród protestantów też zdarzały sie różne praktyki: na Śląsku Cieszyńskim byli ponoć pastorzy, którzy chrzcili przez naznaczenie krzyżem palcem zanurzonym w wodzie. Pn lis 12, 2007 13:25 marcin_jarzębski Dołączył(a): Wt gru 27, 2005 23:32Posty: 988 zanurzenie czy polanie nie ma tu większego znaczenie. Jeśli ktoś nie odróżnia chrztu chrześcijańskiego od Chrztu Janowego to cóż! Jezus przyjmując chrzest nie miał odpuszczonych grzechów nie wyznawał wiary w Trójce etc, Jezus przyjmując chrzest zanurzył się w "wodzie" naszych grzechów. My przyjmując chrzest "zanurzamy się" w tajmenice odkupienia i zostajemy włączeni w Kościół Chrystusa. Prawosławni chrzczą przez zanurzenie z dopuszczeniem formy przez polanie. U katolików ostatnio zanikła forma zanurzenia a jest praktykowana przez polenie u luteran podobnie jak u katolików praktykuje sie polanie, a u anglikan niestety zdarza się praktyka "pomazania" co nie jest uznawane za ważny chrzest. Brak materii wody. _________________zapraszam na blog Χριστιανος Pn lis 12, 2007 14:51 godunow Dołączył(a): So gru 27, 2003 22:40Posty: 1707 marcin_jarzębski napisał(a):zanurzenie czy polanie nie ma tu większego znaczenie. Jeśli ktoś nie odróżnia chrztu chrześcijańskiego od Chrztu Janowego to cóż! Jezus przyjmując chrzest nie miał odpuszczonych grzechów nie wyznawał wiary w Trójce etc, Jezus przyjmując chrzest zanurzył się w "wodzie" naszych grzechów. My przyjmując chrzest "zanurzamy się" w tajmenice odkupienia i zostajemy włączeni w Kościół Chrystusa. Prawosławni chrzczą przez zanurzenie z dopuszczeniem formy przez polanie. U katolików ostatnio zanikła forma zanurzenia a jest praktykowana przez polenie u luteran podobnie jak u katolików praktykuje sie polanie, a u anglikan niestety zdarza się praktyka "pomazania" co nie jest uznawane za ważny chrzest. Brak materii tak na marginesie .. To Chrystus miał grzechy.. Zasada kto uwierzy i przyjmie chrzest... Wiara zbawia nie sam chrzest jako taki patrz łotr na krzyżu.. ( Nie pisz mi o chrzcie z krwi etc. bo to jest nadinterpretacja wręcz herezja) Janowy chrzest to był jaki pogański twoim zdaniem.. Pn lis 12, 2007 15:54 marcin_jarzębski Dołączył(a): Wt gru 27, 2005 23:32Posty: 988 chrzest jest naszym obrzezaniem, nie mam zamiaru ponawiać dyskusji o tym czy można chrzcić niemowlęta, Kościół rozstrzygnąć to i dziś tak katolicy, luteranie, prawosławni, starokatolicy kto tak, Koptowie i tak dalej nie maja z tym problemu. Chrzest Janowy był zapowiedzią chrztu w tajemnicy Trójcy. Ciebie zbawia wiara a mnie Jezus i możemy tak w nieskończoność. _________________zapraszam na blog Χριστιανος Pn lis 12, 2007 17:35 marcin_jarzębski Dołączył(a): Wt gru 27, 2005 23:32Posty: 988 byłbym zapomniał, chrzest przez polanie to jedno jest jeszcze chrzest pragnień i chrzest krwi. _________________zapraszam na blog Χριστιανος Pn lis 12, 2007 17:37 Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg Nie możesz rozpoczynać nowych wątkówNie możesz odpowiadać w wątkachNie możesz edytować swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników
. 1 246 490 477 468 23 233 280
adwentyści dnia siódmego czy to sekta
